Wzniesiono ją za sprawą dwóch głęboko wierzących przemysłowców, którzy ślubowali wybudować świątynię jako dziękczynienie za ocalenie miasta z pruskiej pożogi. Paryż ocalał, a oni dotrzymali słowa.

Mowa oczywiście o Musée d’Orsay, mieszczącym się w hali dawnego dworca d’Orsay, w którym znajduje się kolekcja sztuki XIX wieku – w tym najwspanialsze dzieła impresjonistów.

Staruszka w tym roku skończyła 122 lata! Jej twórca, Gustaw Eiffel, zaprojektował ją na Wystawę Światową w 1889 roku. Sama wystawa miała uczcić stulecie Rewolucji Francuskiej, jednak, jak się okazało, nie przypadłą ona do gustu Paryżanom. Okrzyknięto ją największym paskudztwem świata i trzeba było paru dziesiątek lat, by Francuzi (oraz reszta śmiertelników) pokochali swoją damę ze stali. Do 1931 roku była najwyższym budynkiem świata – jako pierwszy przegonił ją Empire State Building.

Wzorowany na łuku Konstantyna w Rzymie, choć dwukrotnie od niego wyższy,  Łuk Triumfalny miał uczcić militarne podboje Napoleona po jego zwycięstwie pod Austerlitz.   Na górze na półkolu wyryte są zwycięskie bitwy. Mniejsze zwycięstwa opisane są wewnątrz łuku, wraz z nazwyskami 558 generałów (w tym kilku Polaków m.in. Dąbrowskiego, Poniatowskiego, Zajączka), nazwiska tych którzy polegli na  polu walki są podkreślone.

Ta przepiękna dwukondygnacyjna kaplica znajduje się na wyspie Cité, w samym sercu Paryża. Zbudować kazał ją król Ludwik IX Święty, aby zamknąć w jej murach najcennniejszą relikwię chrześcijaństwa: koronę cierniową Chrystusa (nota bene, kupił ją za cenę trzykrotnie przewyższającą koszt budowli!), a także stworzyć miejsce pochówku wielkich świętych patronów Francji: świętych Marcina, Ludwika z Tuluzy i Seweryna.

Najpiękniejsza i jedna z najstarszych dzielnic studenckich Europy, dawniej zamieszkiwana głównie przez profesorów uniwersytetu i studentów. Jej nazwa narodziła się w czasach, gdy jedni i drudzy rozmawiali głównie po łacinie. Sercem Quartier Latin jest Sorbona, najsłynniejsza uczelnia średniowiecznej (choć nie tylko) Europy.