Wzorowany na łuku Konstantyna w Rzymie, choć dwukrotnie od niego wyższy, Łuk Triumfalny miał uczcić militarne podboje Napoleona po jego zwycięstwie pod Austerlitz. Na górze na półkolu wyryte są zwycięskie bitwy. Mniejsze zwycięstwa opisane są wewnątrz łuku, wraz z nazwyskami 558 generałów (w tym kilku Polaków m.in. Dąbrowskiego, Poniatowskiego, Zajączka), nazwiska tych którzy polegli na  polu walki są podkreślone.

Pierwotnie na szczycie monumentu miał się znajdować pomnik Napoleona, jednak po jego upadku odstąpiono od tego pomysłu. Dziś w tym miejscu jest taras widokowy.

Po sprowadzeniu do stolicy Francji prochów Napoleona, kondukt pogrzebowy przeszedł w pochodzie właśnie pod Łukiem Triumfalnym. Podobnie było, gdy chowano Wiktora Hugo w 1885 roku. Jego trumna wystawiona była tam na widok publiczny przez całą dobę, a w ceremonii wzięło udział 800.000 osób.

Jedną z dekoracji Łuku jest rzeźba trzymająca miecz: personifikacja Francji. 2 lutego 1916 roku, w dniu rozpoczęcia bitwy pod Verdun, miecz odpadł. Rzeźba została zakryta przed mieszkańcami, by nie uważali tego za znak przyszłego nieszczęścia. Choć bitwa nie przyniosła Niemcom zwycięstwa, jednak Francuzi stracili w niej 362 tysięcy żołnierzy. Prochy jednego z nich 11 listopada 1920 roku umieszczono pod Łukiem Triumfalnym. Jest to Grób Nieznanego Żołnierza, przed którym płonie wieczny ogień.

• POWRÓT