Jest najstarszą francuską naturalną wódką z winogron. Najstarsze wzmianki o handlu tym trunkiem pochodzą z 1461 roku.

Wytwarzany jest w regione Armagnac w Gaskonii (południowo-zachodnia Francja). Do produkcji dopuszono 10 szczepów winogron ale tylko 4 spośród nich uważa się za znaczące: ugni blanc, folle blanche, colombard i baco blanc.

Proces produkcji polega na jednokrotnej destylacji białego wina (choć przepisy dopuszczają dwukrotną destylację) w specjalnym destylatorze (miedziany alembik). Tak powstały destylat ma około 52-60% alkoholu. Termin destylacji ustalany jest jeden dla wszystkich producentów i każdego roku upływa nie później niż 31 marca roku następującego po zbiorach. Następnie destylat leżakuje w 400-litrowych dębowych beczkach z miejscowego dębu. Beczki są składowane w piwnicach winnych o stałej temperaturze i wilgotności. W czasie dojrzewania zachodzą różne procesy, które można podzielić na 3 kategorie:

• uwalnianie z beczek związków taninowych (garbnikowych), barwników oraz aromatów, m.in. wanilii i suszonych śliwek.
• wyparowywanie części winiaku i redukcja ilości alkoholu (o około pół procent rocznie), nazywana "anielską działką" ("la part des anges", "angel's share").
• wzmacnianie aromatów drewna i wina przez powolne utlenianie się armaniaku w kontakcie z powietrzem (beczka nie jest zupełnie szczelna).

Produkt nabiera bursztynowego a następnie mahoniowego koloru.

Gotowy Armagnac ma około 40 – 48% zawartości alkoholu (minimum to 40%).

• POWRÓT